Xώρα Κυβισμού

Η εκπαίδευση βράζει... Αποκτά αποχρώσεις κόκκινες. Το άσυλο αποκτά ουσία, αντιμάχεται την κατάντια του, προσπαθεί να αποβάλλει τον χαρακτηρισμό του "ξενοδοχείου". Ξενοδοχείο από εκείνα της μιας βραδιάς, που προσφέρουν καταφύγιο αμαρτίας. Η παιδεία αργοπεθαίνει, γίνεται προνόμιο και όχι δικαίωμα της τάξης των ισχυρών. Όχι των κολίγων. Αυτοί χάνουν κάθε τους δικαίωμα από τη στιγμή που κατόρθωσαν να αγκιστρώσουν το μυαλό τους και να τους κουβαλήσουν υπνωτισμένους μπροστά σε κάλπες.
Γίναμε "χώρα κυβισμού". Και τα ενδότερα μας διαχωρίζονται αναλόγως. Οι νέοι, των εφτακοσίων, θυμίζουν εκείνα τα αυτοκίνητα με τους κινητήρες των 1.000 κυβικών. Εκείνα τα αδύναμα, που μουγκρίζουν στις ανηφόρες, δεν τολμούν να βγουν στα χιόνια και εξαφανίζουν την ικανότητα του εκάστοτε οδηγού... Μέρες αναξιοκρατίας...
Υπάρχουν οι συνταξιούχοι, των 500 κυβικών, που περιμένουν τον γερανό στο πεζοδρόμιο για να τους σηκώσει. Άλλωστε, δεν είναι να βγαίνεις στο δρόμο με αυτά τα κυβικά... Σε σκοτώνουν στα διόδια, εκεί που πληρώνεις ό,τι σου άφησαν στην μελανιασμένη σου τσέπη. Γελούν μαζί σου... Και σε συλλέγουν με νεκροφόρες των 2.000 κυβικών. Σταθερές αξίες. Αν όχι ανοδικές...
Τα περισσότερα κυβικά αντιστοιχούν στους εκλεκτούς, σε αυτούς που δέχθηκαν το Άγιο Πνεύμα σε μορφή πύρινης γλώσσας και άρχισαν να μιλούν, ως εκ θαύματος, τη γλώσσα των ισχυρών. Άρχισαν να αφηγούνται τα παραμύθια της Χαλιμάς, του ονείρου των σύγχρονων καιρών, την παραβολή του "άξιου που δεν χάνεται ποτέ". Από 1.400 έως 1.800 κυβικά. Προνομιούχοι. Κωλόφαρδοι. Άτομα που με ενέσεις του πατέρα, κατόρθωσαν να αρπαχτούν από την προπέλα του πλοίου, που ίσως βουλιάζει, αλλά όσοι το επανδρώνουν, τρώνε ακόμα με χρυσά κουτάλια...
Αμέσως μετά, ιεραρχούνται οι εργατοπατέρες. Αυτοί που άδραξαν τη στιγμή και γιγαντώθηκαν μόνοι τους. Μετρημένοι. Μετρημένοι στη νοοτροπία τους και μετρημένοι στα δάχτυλα μας. Δυνατοί κινητήρες, ωραίο χρώμα, φωτεινό, φρεσκοπλυμένα αυτοκίνητα με το χέρι και όχι με μηχανές αυτόματου πλυσίματος.
Και ύστερα έρχονται τα τέρατα. Οι αιμοβόροι. Οι πειρατές της ασφάλτου και του κόσμου μας. Αυτοί που εφύηραν τα κόμματα και τα συντηρούν. Αυτοί που στρατολογούν τα νεαρά κομματόσκυλα, τους χειρότερους γενίτσαρους όλων των εποχών... Βρωμίζω τις λέξεις μου με την αναφορά τους. Είναι εκείνοι που ανάμειξαν το χρήμα με τη διαφθορά και το αποτέλεσμα έχει μια δυσωδία ανυπόφορη...

MR.KAYA