Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009

ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;

Αν νομίζετε ότι αυτό που μας είπε λίγο πιο πριν ο Mr. Kaya είναι απίστευτο...τότε αυτό που θα πω εγώ ίσως σας βγάλει από τα ρούχα σας!

Περίμενα μόνο να περάσουν οι γιορτινές μέρες και μετά να αρχίσω να γκρινιάζω!

Σε νοσοκομείο της περιφέρειας, σύμφωνα με τους πρωτευουσιάνους, βρίσκομαι με ένα συγγενικό ηλικιωμένο άτομο για κάποιες ιατρικές εξετάσεις! Η ώρα έχει περάσει και έχει πάει 11 το πρωί! Είμαι ήδη εκεί μια ώρα! Ξαφνικά μου ανακοινώνουν ότι ο συγγενής μου έπρεπε να κάνει εισαγωγή! Ωραία, λέω, είναι για το καλό του.....από που θα κάνω τα χαρτιά του;(Ρωτάω!)...Τι σκατά το ήθελα;;; Από γραφείο σε γραφείο πήγαινα και άκρη δεν έβγαζα! Συνέχεια μου ζητούσαν υπογραφές από εκείνο το γραφείο...όχι από το άλλο και πάει λέγοντας!

Ωστόσο το συγγενικό ηλικιωμένο άτομο....να "τρέχει" μαζί μου στους διαδρόμους του νοσοκομείου!

Και ήρθε η στιγμή να μπούμε σε έναν από τους 3 ανελκυστήρες που διαθέτει το νοσοκομείο! Πατάω ο κουμπί για τον τρίτο όροφο.....Έλα όμως που κάποιος το χε πατήσει και από το υπόγειο!!! Αυτό ήταν....κόλλησε μεταξύ υπογείου 1 και υπογείου 2.....

Αν δεν σεβόμουν το συγγενή μου που ήταν μαζί μου, θα άκουγε καινούριες κατάρες και ανύπαρκτες βρισιές δυο ορόφους κάτω από τη γη! Πάτησα ότι κουμπάκια είχε ο πίνακας. Ευτυχώς κάποιος τεχνικός μας άκουσε και μας έβγαλε μετά από 10 λεπτά περίπου! Πάλι καλά! Όταν βγήκαμε έξω από τον ανελκυστήρα μια γυναίκα security μας κοίταξε, κούνησε το κεφάλι της και είπε: "Όλα εντάξει; Καμιά φορά κολλάει γιατί το χρησιμοποιούν οι καθαριστές να μεταφέρουν τα σκουπίδια και τα καλάθια με τα άπλυτα"......και σκέφτομαι με το "ηλίθιο" και ταπεινό μου μυαλουδάκι. Ένα χαρτί που να προειδοποιεί το κόσμο για την βλάβη, δεν μπορείτε να βάλετε;;;

Γιατί τα λέω όλα αυτά; Όταν ήμασταν κλεισμένοι μέσα στον ανελκυστήρα γυρνάει το συγγενικό μου πρόσωπο και μου λέει: "Καλύτερα ήταν να μην έρθω, τόση ταλαιπωρία, βασανίζω και σένα παιδί μου.............." Ειλικρινά, ντράπηκα και κατέβασα το κεφάλι μου!

Όταν ακούτε έναν ηλικιωμένο να λέει αυτά τα λόγια, είναι σα να παραιτείται από τη ζωή του μόνο και μόνο επειδή μερικοί ανίκανοι και γραφειοκράτες έχουν κάνει τη ζωή μας κόλαση! Έχουμε τόσα νοσοκομεία στην Ελλάδα, αλλά τα βλέπουμε να μαραζώνουν και να καταρρέουν μέρα με τη μέρα. Δεν υπάρχει συντήρηση πουθενά και κανένα ενδιαφέρον για την περιουσία μας! Γιατί ξεχνάμε ότι είναι περιουσία μας! Με δικά μας λεφτά τα έχτισαν! Και το χειρότερο αδιαφορούν για τους ασθενείς, που ταλαιπωρούνται καθημερινά!

Τους εύχομαι καλά μυαλά.....και υγεία.

TABYBLUE