ΘΕΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ
Roads - Portishead Θεία κωμωδία είχε ονομάσει ο Δάντης το μεγαλειώδες έργο του. Θεία κωμωδία μπορεί να χαρακτηριστεί και η ιστορία όλων μας. Αλλά σε αντίθεση με την σειρά των σταδίων του έργου,εμείς είμαστε αρχικά στο καθαρτήριο,όπου και περιπλανόμαστε μεταξύ των θανάσιμων αμαρτημάτων και στη συνέχεια βλέπουμε για κόλαση και παράδεισο...Μια αέναη προσπάθεια,δίχως τέλος, για να πετύχουμε το κάτι παραπάνω,θυσιάζοντας πολλά και στο τέλος κάνουμε τον απολογισμό μας. Αυτό είναι και το καλύτερο κομμάτι στη ζωή μας στο καθαρτήριο. Αυτό που μας κάνει να γελάμε ακόμα και με τα λάθη μας,τουλάχιστον έτσι πρέπει. Ακόμα και όταν τα πράγματα πήγαν χάλια αν και προσπάθησες αρκετά το μόνο που πρέπει να μείνει είναι ένα ίχνος χαμόγελου για όλα αυτά που κέρδισες.Φτιάχνεις το δικό σου παραμύθι και συνεχίζεις τη προσπάθεια. Συνεχίζεις την περιπλάνηση πάνω στα δαχτυλίδια-αμαρτήματα.
Μπορεί στο τέλος όπως είπαν και οι ABBA ο νικητής να τα παίρνει όλα αλλά ακόμα και αν είσαι ο χαμένος μπορείς απλά να αποφασίσεις αν τα παρατάς ή όχι. Στη πρώτη περίπτωση αποδέχεσαι την ήττα σου χωρίς να μάχεσαι για κάτι παραπάνω (πολλές φορές είναι καλύτερο),ενώ στη δεύτερή κυνηγάς μια καλύτερη θέση στον ήλιο.
Μπορεί να μην καταφέρεις να μπεις στην κόλαση ή στο παράδεισο,μπορεί να μην βρεις ποτέ την Ιθάκη αλλά σίγουρα στο τέλος θα έχεις κάνει ένα μεγάλο ταξίδι!
Tom Sawyer
4 σχόλια:
ποιητής είσαι μικρέ...
Άσε μας να απολαύσουμε πιο συχνά ποστ σου. Άντε, δουλειά...
To καλό πράγμα αργεί να γίνει!!
h pragmatikh eutuxia den kruvetai ston proorismo sou,alla ston tropo pou ta3ideueis...
Έτσι ακριβώς.Μια φράση που έπρεπε να μπει στο αρχικό κείμενο.
Δημοσίευση σχολίου