ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ:ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ

Εμένα οι φίλοι μου είναι χαζοί. Ναι,ναι!Είναι κακά παιδιά. Κάνουν όλοι την ώρα χαζομάρες και ποτέ μα ποτέ δεν διαβάζουν για το σχολείο έτσι η κυρία μου τους μαλώνει και αυτοί κοκκινίζουν από ντροπή. Όλη την ώρα τεμπελιάζουν. Κοιμούνται όλη μέρα και το βράδυ πέφτουν για ύπνο. Πίνουν μερικές φορές λίγο παραπάνω και κάνουν χαζομάρες όταν βγαίνουμε όλοι μαζί έξω. Το χειρότερο όμως είναι που μερικές φορές λένε απαγορευμένες λέξεις,αυτές που λέτε εσείς οι μεγάλοι βρισιές. Όχι για μένα φυσικά!Εμένα με αγαπάνε.

Η αλήθεια είναι πως και γω τους αγαπάω. Περνάω καλά μαζί τους. Όποτε έχω κάποιο πρόβλημα κάποιος θα είναι εκεί ώστε να μοιραστεί το βάρος στα 2.Όποτε βαριέμαι όλο και κάποιος θα έρθει να με πάρει να πάμε να παίξουμε!Όποτε έχω δύσκολα μαθήματα,είναι εκεί να με βοηθήσουν. Όποτε κάνουμε σκανταλιές πάντα μοιραζόμαστε την ποινή και ποτέ δεν κάνουμε ζαβολιές. Όποτε έχω πέσει χαμηλά πάντα είναι εκεί για να με σηκώσουν. Μάλλον δεν είναι τελικά όσο κακοί έδειχναν....

Υ.Γ:Τις παραπάνω λέξεις τις αφιερώνω στα παιδάκια-φίλους μου για την κάθε στιγμή που μου έχουν χαρίσει και πρόκειται να μου χαρίσουν!
Tom Sawyer