Γράμμα στον Άγριο Βασίλη

Άγριε Βασίλη, εγώ φέτος στις γιορτές θέλω να μου φέρεις αντί για δώρα, κάρβουνα γιατί όσο και αν προσπάθησα να είμαι καλό παιδί δεν μου έβγαινε σε όφελος. Και ψέμματα είπα και κόσμο κορόιδεψα και μόνο την πάρτη μου σε πολλές περιπτώσεις κοιτούσα. Όσους βοήθησα το έκανα για να νιώσω εγώ ανακούφιση και όχι επειδή ήθελα να προσφέρω στο συνάνθρωπο.
Μέχρι και τώρα, που σου ζητάω κάρβουνα, δεν το λέω για να τιμωρήσω τον εαυτό μου αλλά για να τα ανάψω και να ψήσω μπριζόλες. Όπως κατάλαβες, δεν σέβομαι τίποτα, έμαθα δηλαδή από τα λάθη που έκανα τόσα χρόνια. Είναι ο μόνος τρόπος για να είμαι σωστό και χρήσιμο μέλος της κοινωνίας. Έτσι θα μπορώ να έχω πολλούς ανθρώπους δίπλα μου που θα μπορώ να τους κάνω ό,τι γουστάρω και όχι λίγους και καλούς που οι κουβέντες τους αν και σωστές θα με ενοχλούν. Θα μπορέσω να βρω και γυναίκα πολύ όμορφη, χέστηκα για τον εσωτερικό της κόσμο, ούτως ή άλλως κατά βάθος κανένας δεν αποκαλύπτεται. Άσε που βαριέμαι να ακούω του καθενός τις ανασφάλειες. Οι εμπειρίες της ζωής όντως με έκαναν σοφότερο και βρήκα τρόπο να γίνω πλούσιος.
Θα γράφω παραμύθια για πλουσιόπαιδα και για φτωχόπαιδα. Για τα πρώτα θα γράφω μόνο για αγάπες, έρωτες, ιππότες, πριγκίπισσες, δράκους και τέτοια παρόμοια με την Ωραία Κοιμισμένη. Για τους φτωχούς θα γράφω ιστορίες όπως ο Κοντορεβυθούλης, Η Σταχτομπούτα, Το Γκομενάκι με τα Σπίρτα.
Δεν είναι δυνατό να υπάρχουν τα ίδια παραμύθια για φτωχούς και πλούσιους. Αφού ζούνε και μεγαλώνουν σε διαφορετικούς κόσμους θα πρέπει να διαβάζουν και διαφορετικές ιστορίες που να ανταποκρίνονται στις μελλοντικές προοπτικές τους. Ένα μπατιρόπαιδο αισθάνεται άσχημα όταν διαβάζει για Πρίγκιπες, δεν μπορεί να καταλάβει την νοοτροπία ενός πλούσιου με άνετη ζωή. Άσε που μπορεί να του μπουν ιδέες και όταν μεγαλώσει να θελήσει να ανατρέψει την τάξη των πραγμάτων. Το ίδιο και ένα πλουσιόπαιδο. Ποιος ο λόγος να διαβάζει για την άπλυτη που πουλάει σπίρτα? Αφού δεν πρόκειται ποτέ να καταντήσει έτσι.
Καλύτερα να αυτοκτονήσεις παρά να είσαι φτωχός, ρεμάλι, να μολύνεις τον κόσμο με την άχρηστη ζωή σου.
Έτσι που λες Άγριε Βασίλη, φέρε εσύ τα κάρβουνα που χρειάζομαι και δεν πάω να αγοράσω γιατί θα λερώσουν τα χέρια μου, στείλε παιχνίδια στα χορτάτα παιδιά που όντως θα τα εκτιμήσουν και θα έχουν χρόνο να παίξουν με αυτά και αν θέλεις σώνει και καλά να επισκεφτείς και φτωχές οικογένειες πήγαινέ τους φαγητό αλλά όχι πολύ, επειδή θα χορτάσουν. Θα καλομάθουν και θα ζητάνε να τρώνε συχνότερα.
Επειδή είμαι πολύ καλός και δεν θέλω να σε κουράσω την πρωτοχρονιά που έχεις παραδώσεις, φέρε μου τα κάρβουνα σήμερα μέχρι τις επτά το απόγευμα επειδή περιμένω κόσμο.
Άφησε τα πίσω στην αποθήκη και φύγε.
Α, και πού σαι, δεν έχω ψιλά πάνω μου για να σου ανάψω κανά κεράκι, οπότε γράψτα μαζί με τα περσινά, ΟΚ?