Ο ΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Όπως έχω γράψει και στο βιβλίο μου, είμαι αισιόδοξος. Δεν βλέπω το ποτήρι μισοάδειο αλά μισογεμάτο σκατά. Είμαι πολύ ικανός στο να βλέπω τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση, αν και αυτό ενοχλεί πολλές φορές τους ανθρώπους. Δύσκολα μπορεί να μου κρυφτεί κάποιος και αυτή η ικανότητά μου με βοήθησε από μικρό, ειδικά όταν παίζαμε "κρυφτό".
Το αγαπημένο, διαχρονικό και πολύ απλό στους κανόνες παιχνίδι. Ακόμα και όταν τα παιδιά μεγαλώνουν ( 20, 30, 50, 80 ετών) συνεχίζουν αυτό το παιχνίδι. Τους αρέσει τόσο πολύ που το παίζουν ακόμα και όταν βρίσκονται μόνοι τους. Παίζουν κρυφτό με τον εαυτό τους. Ειδικότερα τις ημέρες τις γιορτινές. Μέρες υποχρεωτικής αγάπης και καλοσύνης. Μέρες που δίνουν άλλοθι ώστε τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου να μπορούμε να κάνουμε ό,τι γουστάρουμε.
Μ' αρέσουν πολύ οι γιορτές, οι ευχές, όλη αυτή η ατμόσφαιρα κατάνυξης, φιλικότητας και άλλα τέτοια όμορφα ανθρώπινα αισθήματα. Μου αρέσουν τόσο πολύ που πολύ θα ήθελα και το προσπαθώ, να είμαι "Χριστουγεννιάτικος", "Πρωτοχρονιάτικος", "Πασχαλινός" κλπ όσες μέρες περισσότερες μπορώ το χρόνο.
Έχω κάνει πρωτοχρονιά μέσα στον Ιούλιο. Όχι με βασιλόπιτες και τέτοια, αλλά ένιωσα μια αλλαγή μέσα μου. Τι θέλω να πω;
Να καταργήσουμε τις "ημερομηνίες", τις ημέρες ορόσημα. Όπως και για όποιον θέλει να αρχίσει δίαιτα, την αρχίζει και δεν λέει "από την άλλη Δευτέρα ξεκινάω" έτσι είναι και οι ημερομηνίες.
Γιατί να τις αφήνω να μου επιβάλλονται; Γιατί να μου ορίζουν το πότε θα διασκεδάσω ( Σάββατο?) πότε θα είμαι καλοσυνάτος ( Ημέρες αγάπης) πότε θα εκφράσω τον έρωτά μου ( Αγίου Βαλεντίνου ) και το πότε θα ντυθώ Καρναβάλι;
Ξέρω ότι οι πιο πολλοί που μου κάνετε την τιμή ( το εννοώ) να με διαβάζετε σας είναι γνωστά όλα αυτά και τα έχετε κάνει κτήμα σας ή τουλάχιστον το προσπαθείτε.
Επίσης καταλαβαίνω ότι τέτοιες ημέρες προσπαθούμε όλοι μας να είμαστε ακόμα πιο πολύ στο πνεύμα των ημερών.
Αυτό που δεν ξέρω είναι αν αυτά τα συναισθήματα τα κουβαλάτε μαζί σας όλο το χρόνο.
Υπάρχει λόγος που δεν το κάνετε 365 ημέρες συνέχεια; ( κάθε 4 χρόνια 29η Φεβρουαρίου μπορούμε να πάρουμε ρεπό)
Υπάρχει λόγος να θέλετε να υπάρχει λόγος;
Δεν έχω ανάγκη κανένα υιό κανενός θεού και ακριβώς για αυτόν τον λόγο θαυμάζω την σοφία που υπάρχει στα λόγια που έχουν βάλει οι ιδρυτές κάθε θρησκείας στο στόμα του εκφραστή, προφήτη και αρχηγού κάθε θρησκείας.
Είμαι από τους πιο θρήσκους ανθρώπους επειδή δεν χρειάζομαι καμία θρησκεία να μου ορίσει τη ζωή.
Η προσευχή μου είναι οι καθημερινές μου πράξεις. Καλές και κακές ως επιλογές, με όσο το δυνατό καλύτερη πρόθεση πάντα, που ποτέ όμως δεν αρκεί μόνο αυτή.
Καλοδιάθετος να ακούσω και να μάθω αλλά εν γνώση μου ότι δεν θα καταφέρω ποτέ να γίνω αυτός που είμαι.
Δεν έχει σημασία όμως αυτό. Δεν υπάρχει κανένας στόχος αρκετά σημαντικός για να προδώσω όσα μέχρι στιγμής πιστεύω αλλά υπάρχουν πολλοί στόχοι που αξίζουν τον κόπο να προσπαθήσω, με ό,τι έχω.
Αυτές τις ημέρες ο κόσμος μολύνεται από τον ιό του κάθε Θεού ( υπάρχουν πολλοί Θεοί όχι μόνο επουράνιοι αλλά και επίγειοι, υλικοί κλπ)
Βήχει, ξεροβήχει και μετά από λίγες ημέρες, ώρες του περνάει. Κάτι σαν το συνάχι, μόνο που το παθαίνει επιλεκτικά και υπό προϋποθέσεις.
Όπως είχε πει και ο φίλος σας ο Μπόρχες :
"Μήπως η τιμωρία του Αδάμ & της Εύας, (και όλης της ανθρωπότητας) είναι να μην μπορεί να θυμηθεί ότι ο Κήπος της Εδέμ, ο παράδεισός, είναι η γη όπου κατοικεί;"