TO TEΛΟΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ

Πιστεύουμε στις δυνατότητες μας. Πιστεύουμε στα όνειρα μας. Πιστεύουμε στις (προσ)ευχές, στα λόγια, τους ανθρώπους. Μέχρι εδώ ας πούμε οτι όλα είναι καλά. Τι γίνεται όμως όταν η απλή πίστη γίνεται υπερπροσπάθεια για να επιτύχουμε τους στόχους μας; Ίσως τότε το σύμπαν να συνομωτήσει και να πετύχουμε, όλοι ξέρουμε πως να διαχειριστούμε την επιτυχία. Ανάθεμα αν ξέρει κάποιος τι γίνεται σε περίπτωση αποτυχίας. Νομίζω πως τότε ζορίζει πολύ η κατάσταση. Κάπως έτσι νομίζω ότι ξεκίνησε και αυτή η κρίση. Οι Α κυνήγησαν το κάτι παραπάνω με πολλά μέσα, οι Β όχι με τόσο πάθος και οι Γ απλά κέρδισαν χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτα. Καπιταλισμός θαρρώ πως λέγεται το οικονομικό σύστημα στο οποίο πίστεψαν οι αρμόδιοι αλλά μάλλον δεν είναι και τόσο αξιόπιστο. Η υπεροψία του ανθρώπινου είδους δεν έχει όρια και έτσι φτάσαμε εδώ σήμερα. Πάλι καλά που στην Ελλάδα δεν έχουμε οικονομία για να εισέλθει στην κρίση. Δεν μπορούμε να κάνουμε τα στραβά μάτια σε όσους επλήγησαν και έχασαν δουλειές, σπίτια, ζωές. Τώρα πρέπει να βοηθήσουμε όλοι τους πολλούς που έχουν την ανάγκη μας. Με προβληματίζει πολύ το γεγονός πως τα χρήματα που κυκλοφορούσαν δεν καταστράφηκαν, ούτε κάηκαν απλά πήγαν στα χέρια ακόμα πιο λίγων από ότι ήταν στην αρχη. Αυτοί οι λίγοι λοιπόν απλά αφήνουν τους υπόλοιπους στην τύχη τους καθώς τελειώνουν τα όνειρα τους. Καλήμερα μας!

Τοm Sawyer