ΖΟΥΜΠΟΥΡΛΟΥΔΟΣΥΝΗ & ΧΡΗΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ο κανόνας είναι ότι τα πιο όμορφα πράματα στην ζωή είναι και τα πιο άχρηστα.
Π.χ το παγώνι, πολύχρωμο, πανέμορφο, εντυπωσιακό αλλά δεν τρώγεται. Άλλο παράδειγμα, το δελφίνι, χαριτωμένο, έξυπνο, αλλά και στην σχάρα και στο φούρνο με λαδολέμονο και στιφάδο που το έχω δοκιμάσει είναι απαίσιο.
Πάμε στους ανθρώπους;
Η Τζούλια Αλεξανδράτου, η Μίλα Γιόγιοβτς, πανέμορφες αλλά μόνο για να στολίζουν τον χώρο μας. Μπορείς να τις βάλεις να μαζεύουν βαμβάκι στ χωράφι και να γεννοβολάν παιδιά? Δεν κάνουν, δεν μπορούν.
Aretha Franklin, δεν είναι όμορφη αλλά έχει μια φωνάρα που σε ξεσηκώνει. Μπορείς να φανταστείς την μουσική χωρίς την παρουσία της; ΑΔΥΝΑΤΟ. Μπορείς όμως πολύ άνετα να φανταστείς τον κόσμο της μόδας και της ομορφιάς χωρίς κάποιες γνωστές και ωραίες κοπέλες .
Αυτός, λοιπόν , ο κανόνας της αντίστροφης σχέσης αξίας & χρησιμότητας – ομορφιάς βρίσκει εφαρμογή σε όλους τους τομείς, εκτός από έναν. Της πολιτικής.
Εδώ υπάρχει ένα μπέρδεμα.
Καταρχήν θεωρούμε όλους τους πολιτικούς άχρηστους ενώ όλοι οι πολιτικοί προσπαθούν ΟΧΙ να μας αποδείξουν το αντίθετο, αλλά να μας πείσουν με τα λόγια.
Κατά δεύτερο λόγο, ενώ στην συνείδηση του ψηφοφόρου κυριαρχεί η γνώση της μη συνύπαρξης ομορφιάς & χρησιμότητας, παρ’ όλ’ αυτά ΚΑΙ εκλέγουμε τις ωραίες και γνωστές φάτσες ΚΑΙ την ίδια στιγμή τους κατηγορούμε επειδή εκλέχτηκαν λόγω του ωραίου παρουσιαστικού τους και μόνο.
Επίσης ακόμα και τις πιο αντιπαθητικές παρουσίες να εκλέξουμε πάλι δεν μπορούμε να βασιστούμε στον κανόνα ότι οι άσχημοι είναι και χρήσιμοι.
Αυτό που ισχύει στα γουρούνια και στις αγελάδες δεν είναι κριτήριο στους άσχημους πολιτικούς.
Το ότι εξηγείται αυτό το φαινόμενο, δεν μας βοηθάει να επιλέγουμε σωστότερα πολιτικούς.
Πώς εξηγείται; Οι ωραίοι έχουν εξασφαλισμένη την εικόνα τους, οι άσχημοι πάλι χρησιμοποιούν τα ταλέντα τους ( ίντριγκα, ραδιουργία, δημόσιες σχέσεις, ρουσφέτια, εξυπηρετήσεις κλπ) για να εξωραΐσουν την εικόνα τους.
Όπως ακούμε και βλέπουμε συνέχεια, ΟΛΟΙ ενδιαφέρονται για την ΕΙΚΟΝΑ που έχει ο λαός για αυτούς. Να την προστατεύσουν πχ από τα σκάνδαλα και τις «κακές» συναναστροφές και να την βελτιώσουν.
Η ΕΙΚΟΝΑ τους ΠΑΝΩ απ’ όλα. Δεν έχει σημασία το πραγματικό έργο τους, η ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ τους αλλά ΜΟΝΟ ότι μπορεί να εντυπωσιάσει τον λαό.
Η ΝΔ λέει συνέχεια ότι θα εξαντλήσει την τετραετία. Το ΠΑΣΟΚ δεν θέλει να διορθώσει τίποτα προτείνοντας λύσεις, πιέζοντας καταστάσεις τώρα, αλλά ΠΡΩΤΑ θέλει να ξαναπάρει την εξουσία. Τα άλλα κόμματα ΔΕΝ αξιοποιούν την εξουσία που έχουν οι βουλευτές τους να σπάσουν φραγμούς και αντιστάσεις που καλύπτουν περίεργες συναλλαγές εντός της πολιτικής αλλά αυτοπαρουσιάζονται ως οι μόνοι αγνοί και καθαροί, για να μην πω λιγότερο βρώμικοι.
Η ΕΙΚΟΝΑ που θα τους βοηθήσει να εκλεγούν τους εξουσιάζει.
Τα εφόδια, η τεράστια ισχύς που έχει ένας βουλευτής σε σχέση με τον πολίτη, η δυνατότητά του να μπορεί να «ΚΑΝΕΙ» και όχι να παπαρολογεί λέγοντας «ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΑΛΛΟ» παραμένει ανεκμετάλλευτη.
Οπότε εδώ θα πρέπει να αλλάξουμε λίγο τον κανόνα μας :
Αντί «ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΧΡΗΣΤΟ» να πούμε
«ΣΥΝΉΘΩΣ Ο ΕΙΚΟΝΟΛΑΤΡΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΧΡΗΣΤΟΣ»
Χμμμμμ... αυτό νομίζω ότι βρίσκει εφαρμογή σε όλα όσα σχετίζονται με εμάς
Θρησκεία, πολιτική, πολιτικές νεολαίες, φίλοι, πρόεδροι αθλητικών σωματείων κλπ

Χαράλαμπος Σγουραμάλης