" ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ......."

Έχουν γραφτεί χιλιάδες σελίδες για εκείνη τη μέρα, έχουν ειπωθεί χιλιάδες λόγια και έχουν κλάψει χιλιάδες για εκείνους που χάθηκαν! Και οφείλουμε να λέμε και στο μέλλον ακόμα περισσότερα....για να μη ξεχάσουμε!

Όμως βλέποντας ξανά τα παραπάνω βίντεο παρατηρώ όλο και περισσότερα. Παντού σε όσα βίντεο και αν είδα, οι ηρωικοί φοιτητές, κρατούσαν ελληνικές σημαίες. Είχαν σχεδόν καλύψει την είσοδο του Πολυτεχνείου με αυτές. Είναι παράξενο που σήμερα, δε βλέπουμε ελληνικές σημαίες στους εορτασμούς του Πολυτεχνείου. Είναι παράξενο που αντι για ελληνικές σημαίες, βλέπουμε κομματικές. Γιατί; Είναι απλά μια παρατήρηση που έκανα, χωρίς να θέλω να υπονοήσω κάτι. Κανονικά αυτή η μέρα θα έπρεπε να είναι ημέρα ελπίδας, ημέρα χαράς, ημέρα γιορτής για τη δημοκρατία και συνάμα θλίψης ...για εκείνους που αγωνίστηκαν μέχρι το θάνατο.

Γιατί κάθε χρόνο να έχουμε επεισόδια βίας, αντί ειρηνικές εκδηλώσεις; Γιατί έχουμε ξεχάσει την ουσία της σημερινής μέρας;...Την έχουμε ξεχάσει;

Αυτό που χρειάζεται είναι να θυμηθούμε ξανά το νόημα της πορείας. Να πούμε πάλι συνθήματα που θα έχουν νόημα και θα σπάνε κόκαλα. Να φωνάξουμε τόσο δυνατά ξανά, που θα ραγίσει η μαυρίλα και θα φανεί ο ήλιος!

Ας γιορτάσουμε τη δημοκρατία...




TABYBLUE