Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008

Η αναγνώριση των κολεγίων βάζει λουκέτο στα ΤΕΙ

Σε μια εποχή κατά την οποία η χώρα μας απειλείται από οικονομική κρίση.
Σε μια εποχή κατά την οποία ακόμα και το όνομα Μακεδονία είναι διαπραγματεύσιμο.
Σε μια εποχή κατά την οποία το 20% των Ελλήνων ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.
Σε μια εποχή κατά την οποία το καταφύγιο πολλών από μας είναι τα reality shows.
Σε μια εποχή κατά την οποία η καταπάτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας έχει μετονομαστεί σε reality show.

Σε μια τέτοια γαμημένη εποχή, κυβέρνηση, πρυτάνεις και λοιποί, μπαίνουν στο ρινγκ έχοντας ως σάκο του μποξ -τον συνηθισμένο πλέον- τον απλό φοιτητή.
Οι μεν ζητούν περισσότερα κονδύλια και όχι άδικα.
Οι δε απαντούν ότι ήδη δίνουν αρκετά και δεν έχουν να δώσουν παραπάνω σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς.
Και στη μέση ο μαλάκας. Και όχι ο συνηθισμένος μαλάκας που έχει να πατήσει σχολή 4 εξάμηνα και δεν του καίγεται καρφί. Όχι ο συνηθισμένος μαλάκας ο οποίος θα περάσει τα μαθήματα μέσω παρατάξεων και γνωριμιών.

Στη μέση είναι ο μαλάκας που σπουδάζει χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του.
Στη μέση είναι ο μαλάκας του οποίου ο πατέρας πληρώνει χιλιάδες ευρώ το χρόνο.
Στη μέση είναι εκείνος ο μαλάκας που θέλει να μάθει και δεν τον αφήνουν.

Δε μας νοιάζει πόσα λεφτά χρειάζονται. Δε μας νοιάζει πως θα λέγονται τα ΤΕΙ από εδώ και ύστερα. Δε μας νοιάζει πόσα κολέγια θα ανοίξουν. Μας νοιάζει να μάθουμε.
Να μπορούμε να εξηγήσουμε στον Σκοπιανό τους λόγους για τους οποίους η Μακεδονία είναι Ελληνική. Να μπορούμε να βγούμε στην κοινωνία με ένα χαρτί και να βρούμε μια δουλειά. Να ξέρουμε το παρελθόν μας ώστε να έχουμε μέλλον.
Αυτά μας νοιάζουν.

Να κόψετε το κεφάλι σας και να βρείτε λύσεις. Αυτό που μας προσφέρετε- και μάλιστα όπως μόνο εσείς νομίζετε, δωρεάν- δεν είναι παιδεία. Ένα ανέκδοτο είναι και στο τέλος δεν γελάει και κανείς. Δεν ζητάμε πολλά. Πληρώνουμε φόρους. Πληρώνουμε για μια παιδεία που υποτίθεται είναι δωρεάν. Και τι ζητάμε; Πανεπιστήμια ανοικτά με αληθινή εκπαίδευση. Είναι τόσα πολλά αυτά που ζητάμε;

Το νου σας. Οι μαλάκες θα ξυπνήσουν μια μέρα και δεν θα ξέρετε που να κρυφτείτε.
Κάντε σήμερα αυτό το οποίο έπρεπε να έχει γίνει από χθες. Αλλιώς….

Dr. Koul.